CSR-CSV

TheNETWORK Regeneration Challenges ตลอดชีวิตการทำงานของคนคนหนึ่งที่ผ่านการทำงานมากว่า 20 – 30 ปี คงจะต้องเผชิญสถานการณ์ ประสบเหตุการณ์ และ เรียนรู้การเปลี่ยนผ่านสังคมโดยคนหนุ่มสาวจากยุคเบบี้บูม เจน เอ็กซ์ จนถึงวันนี้ คือ เจน วาย หรือ เจนมี การเปลี่ยนผ่านสังคมในแต่ละยุคนั้น สำหรับภาคธุรกิจมีการตั้งรับได้ดีกว่าภาคส่วนอื่นๆ ในสังคม ด้วยเป็นองค์กรที่มีพลวัตสูงพร้อมกับมีทรัพยากรความรู้และทุนที่เพียงพอต่อการตั้งรับการเปลี่ยนแปลง ในขณะที่ภาคส่วนรัฐและภาคประชาสังคมนั้น การเรียนรู้การเปลี่ยนผ่านนั้นยังอยู่ในสภาวะการตั้งรับที่ออกจะเชื่องช้าด้วยความจำกัดของทรัพยากร และ ความไม่ยืดหยุ่นของการปรับเปลี่ยนนโยบายให้ทันยุคทันสมัย  การก้าวสู่ทศวรรษที่ 2 ของเดอะเนทเวิร์คก็เช่นกัน เราเรียนรู้ที่จะอยู่กับการเปลี่ยนผ่านของสังคมและต้องปีนขอบข้อจำกัดต่างๆ ที่มี เพื่อให้การก้าวไปสู่ศตวรรษที่ 2 ขององค์กรให้ตอบรับการเปลี่ยนแปลงของคนยุคสมัยถัดไป และเป็นแหล่งทรัพยากรทุนทั้งความรู้และความร่วมมือที่พร้อมจะเกื้อหนุนให้คนหนุ่มสาวเป็นพลังที่สรรค์สร้างสังคมอย่างไม่โดดเดี่ยวเพียงลำพัง จากบทความต่อไปนี้เราจะได้เห็นตัวอย่างของภาคธุรกิจตั้งรับกับการทำงานกับคนหนุ่มสาวของพวกเขาผ่านการทำงานกิจกรรมเพื่อสังคมของบริษัทต่างๆ เพื่อจะกลับมาทบทวนว่า เราควรสร้างสภาพแวดล้อมอย่างไรที่จะสร้างบรรยากาศแห่งความร่วมมือให้กับคนหนุ่มสาวได้ การสร้างสังคมการทำงานที่เป็นสุขอย่างเท่าเทียมเป็นประเด็นที่องค์กรภาคธุรกิจให้ความสำคัญอย่างมากในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา หลายองค์กรได้เริ่มตระหนักและให้ความสำคัญกับการพัฒนาที่เกี่ยวเนื่องกับสิทธิความเสมอภาคของพนักงานและบรรดาคนที่อยู่ในวงจรการผลิตและธุรกิจ สิทธิความเสมอภาค ดังกล่าวนี้มีความหมายรวมไปถึงการสร้างชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีของพนักงานทั้งในและนอกองค์กรและการให้เกียรติและความเท่าเทียมในสถานที่ทำงาน เพื่อให้ผู้ทำงานเกิดความสุขในการทำงานและชีวิต อันจะนำไปสู่การยกระดับและพัฒนาสังคมโดยรวมให้เกิดความสุข ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา บริษัทเอกชนไทยทั้งระดับเล็ก กลาง และใหญ่หลายแห่ง ได้จัดทำโครงการเพื่อส่งเสริมการพัฒนาคุณภาพและศักยภาพชีวิตของพนักงาน สร้างสังคมที่เอื้อต่อการทำงานที่ดี และสร้างวงจรธุรกิจที่เป็นธรรม รวมถึงปรับเปลี่ยนหลักการทำ CSR […]

What’s your reason for getting up in the morning? Just trying to answer such a big question might make you want to crawl back into bed. If it does, the Japanese concept of ikigai could help. Originating from a country with one of the world’s oldest populations, the idea is becoming popular outside of Japan […]

การให้ความช่วยเหลือที่เป็นกิจกรรมเพื่อสังคม หรือ CSR-after-process ในรูปของการบริจาคเพื่อการกุศลการให้เงินหรือวัตถุสิ่งของ หรือการอาสาสมัคร ถือเป็นจุดนำเข้าในกระบวนการทำงานร่วมกับชุมชนหรือผู้มีส่วนได้เสียกลุ่มเป้าหมาย แต่ผลที่เกิดขึ้นจากการทำงานโดยอาศัยการให้เงินหรือวัตถุสิ่งของโดยลำพัง อาจเป็นความสัมพันธ์ในลักษณะที่ต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากภายนอกตลอดเวลา หรือทำได้ชั่วครั้งชั่วคราว เนื่องจากเป็นงานอาสา โดยผลสะท้อนกลับอาจเกิดขึ้นในทางลบ หากการให้หรือความช่วยเหลือนั้นจำต้องยุติลงในวันหนึ่งวันใดข้างหน้า การหาแนวทางการให้ความช่วยเหลือเชิงกลยุทธ์ จึงเป็นทางเลือกที่ถูกพัฒนาขึ้น สำหรับองค์กรธุรกิจที่ต้องการผลสัมฤทธิ์ที่เป็นความยั่งยืนจากการดำเนินกิจกรรมเพื่อสังคม โดยคำนึงถึงการประยุกต์ใช้ความถนัดความเชี่ยวชาญของหน่วยงาน และการใช้โครงข่ายธุรกิจสนับสนุนการทำงานของชุมชนหรือผู้มีส่วนได้เสียกลุ่มเป้าหมาย ในลักษณะที่ก่อให้เกิดการสร้างคุณค่าร่วมระหว่างธุรกิจและสังคมไปพร้อมกัน สำหรับหน่วยงานรัฐ มูลนิธิ หรือองค์กรสาธารณประโยชน์ ที่มีการดำเนินงานเพื่อสังคมตามภารกิจของหน่วยงานอยู่แล้ว ควรคำนึงถึงการใช้ทุนหรือทรัพยากรในการส่งมอบผลประโยชน์ให้ได้อย่างคุ้มค่า เพราะหากต้นทุนค่าใช้จ่ายในการดำเนินงานสูงกว่าประโยชน์ที่ส่งมอบ คุณค่าสุทธิที่สังคมได้รับจะติดลบ และสะท้อนให้เห็นถึงการขาดประสิทธิภาพในการดำเนินงาน ชุมชนหรือผู้มีส่วนได้เสียกลุ่มเป้าหมายจะมีค่าเสียโอกาส (Opportunity Cost) ในการได้รับความช่วยเหลือจากหน่วยงานอื่นที่มีประสิทธิภาพกว่า การระบุโอกาสในการสร้างคุณค่าร่วม หรือ Shared Value Opportunity Identification (SVOI) มีจุดมุ่งหมายในการค้นหาประเด็นสำคัญที่สามารถนำมาดำเนินการตามแนวทางการสร้างคุณค่าร่วม และริเริ่มกิจกรรมซึ่งมีศักยภาพที่จะพัฒนาต่อยอดตามแนวทางการสร้างคุณค่าร่วม วิธีการระบุโอกาสในการสร้างคุณค่าร่วม (SVOI) ประกอบด้วยกระบวนการใน 4 ขั้นตอน ได้แก่ (1) ทบทวนรูปแบบการให้ความช่วยเหลือที่ดำเนินอยู่ หรือ Review Existing Investments (2) พัฒนาภูมิภาพของประเด็น หรือ Develop […]

หากเอ่ยชื่อกลุ่มทุนในเมืองไทยที่กำลังเป็นดาวรุ่งพุ่งแรง ปฏิเสธไม่ได้ว่า กลุ่มบริษัทไทยซัมมิท ผู้ประกอบธุรกิจประกอบชิ้นส่วนรถยนต์และรถจักรยานยนต์ คือหนึ่งในนั้น ใครจะรู้ว่า ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ผู้กุมบังเหียนอาณาจักรแห่งนี้เป็นเพียงคนหนุ่มวัย ๒๘ ปีที่เข้ามานั่งตำแหน่งรองประธานกรรมการบริหาร ภายหลังจากสูญเสียคุณพ่อ–พัฒนา จึงรุ่งเรืองกิจ ผู้เป็นเสาหลักของครอบครัวไปเมื่อ ๕ ปีก่อน โดยมีคุณแม่ สมพร จึงรุ่งเรืองกิจ ดำรงตำแหน่งประธานบริษัท ธนาธร หรือ เอก พาไทยซัมมิทกรุ๊ปทะยานขึ้นสู่จุดสูงสุดของธุรกิจชิ้นส่วนยานยนต์ ทำยอดขายสูงสุดถึง ๒๖,๐๐๐ ล้านบาท และยังขับเคลื่อนทุนไทยออกไปลงทุนนอกประเทศ โดยเฉพาะตลาดอาเซียนและอินโดจีน อาทิ อินเดีย อินโดนีเซีย เวียดนาม และจีนเป็นลำดับต่อไป ด้วยวิสัยทัศน์ที่ว่า “เราจะไม่ยอมเป็นบริษัทที่อยู่ในทุนนิยมหางแถว แต่ต้องการเป็นบริษัทที่สามารถใช้ประโยชน์จากทุนนิยม วันนี้ globalization มาเคาะประตูบ้านคุณแล้ว ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ชอบก็ตาม คุณหลีกหนีไม่ได้” ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า ชายหนุ่มสวมสูทผูกไทนั่งเก้าอี้ผู้บริหารแห่งอาณาจักรไทยซัมมิทกรุ๊ปในวันนี้ คือคนคนเดียวกับหนุ่มผมยาวมาดเซอร์ ที่ชอบสวมเสื้อผ้าฝ้ายสกรีน นุ่งกางเกงเล ใส่รองเท้าผ้าใบเก่าๆ สะพายกระเป๋าขาดๆ และสูบบุหรี่จัด ในวันนั้นใครๆ เรียกเขาว่า “แอ็กทิวิสต์ซ้ายจัด” จากเด็กเที่ยวในกลุ่มไฮโซ เข้ามาเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ […]

สัมภาษณ์ : สุวัฒน์ อัศวไชยชาญ, ธัชชัย วงศ์กิจรุ่งเรือง ถ่ายภาพ : ประเวช ตันตราภิรมย์ ทุก ๆ ปีในช่วงปิดเทอมที่มีการสอบเข้าเรียนต่อในระดับอุดมศึกษา ประเด็นปัญหาการศึกษาไทยมักถูกยกขึ้นมาเป็นข่าวอยู่เสมอ ก่อนจะหายเงียบไปเมื่อพ้นช่วงเวลาดังกล่าว แต่ตลอดปีสองปีมานี้ ปมปัญหาด้านการศึกษาปรากฏเป็นข่าวดังค่อนข้างสม่ำเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการเพิ่มวิชาหน้าที่พลเมือง (ปี ๒๕๕๗) นโยบายลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้ (ปี ๒๕๕๘) การวัดผล PISA ที่เด็กไทยได้คะแนนต่ำกว่าเพื่อนบ้าน (ปี ๒๕๕๙) หรือล่าสุดเมื่อเดือนมีนาคม ๒๕๖๐ กับการอนุญาตให้ผู้ที่ไม่ได้สำเร็จการศึกษาทางครุศาสตร์/ศึกษาศาสตร์สมัครสอบคัดเลือกเป็นครูได้จนเกิดกระแสคัดค้านอย่างหนักจากกลุ่มวิชาชีพครู ต้องยอมรับว่าประเด็นการศึกษาเป็นเรื่องถกเถียงในสังคมไทยมายาวนาน คำว่าปฏิรูปการศึกษาได้ยินกันจนเป็นเรื่องชาชิน ล่าสุดความสำเร็จด้านรายได้กว่า ๑๐๐ ล้านบาทของภาพยนตร์ไทยเรื่อง ฉลาดเกมส์โกง ที่ออกฉายเมื่อต้นเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา ก็ได้รับการประชาสัมพันธ์ว่าเป็นภาพยนตร์ตีแผ่ระบบการศึกษาไทย และธุรกิจโกงข้อสอบ ผศ. อรรถพล อนันตวรสกุล อาจารย์สาขาวิชาการสอนสังคมศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และผู้อำนวยการศูนย์วิจัยและพัฒนาการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน รวมทั้งยังเป็นผู้อำนวยการศูนย์ประสานงานเครือข่ายการศึกษาเพื่อสร้างพลเมืองประชาธิปไตย (Thai Civic Education) มักแสดงความเห็นวิจารณ์ปัญหาต่าง ๆ ด้านการศึกษาผ่านทางหน้าเฟซบุ๊กส่วนตัว ให้สัมภาษณ์สื่อหลายแขนง รวมถึงมีส่วนร่วมจัดเสวนาเรื่องการศึกษาอย่างสม่ำเสมอ เพราะเห็นว่าปัญหาการเมืองกับการศึกษานั้นมีคนพูดถึงน้อย […]

The Benefits of Strategic Alliance คำตอบจาก 3 คำถามสำคัญ ต่อความร่วมมือที่ว่า ทำไมเราถึงต้องร่วมมือ เมื่อโลกเปลี่ยนแปลงไปในทางลบมากเกินกว่าจะคาดเดา? ร่วมมือแล้ว ภาคประชาชน เอกชน และรัฐได้อะไร? จนถึงคำถามข้อสุดท้ายที่สำคัญยิ่ง ว่าเราจะเริ่มอย่างไร? ยุทธศาสตร์บางละมุง ยุทธศาสตร์พิษณุโลก ยุทธศาสตร์สิงหนคร Last Updated (Friday, 15 July 2016 11:53)

คอลัมน์ CSR Talk โดย พิพัฒน์ ยอดพฤติการ สถาบันไทยพัฒน์ วันนี้คงไม่มีใครไม่รู้จักเรื่อง CSR หรือความรับผิดชอบต่อสังคมของกิจการ และจะทันยุคยิ่งขึ้น ถ้ารู้จักเรื่อง Sustainability หรือความยั่งยืน สองเรื่องนี้มักจะถูกหยิบยกมาพูดพร้อม ๆ กันในบริบทที่ใกล้เคียงกัน เมื่อมีการพูดถึงองค์กรที่ประพฤติตัวดีหรือเป็นที่ยอมรับของสังคม เวลาที่ได้ยินว่าองค์กรนั้นองค์กรนี้มีCSRที่โดดเด่นก็จะมีองค์กรแบบข้ามาทีหลังต้องดังกว่าบอกว่าสิ่งที่องค์กรของตนทำนั้น ได้ Beyond CSR ไปแล้ว หรือได้ยกระดับเป็นเรื่อง Sustainability เรียบร้อยแล้ว เลยทำให้หลายคนกังขาไม่น้อยว่า ตกลงแล้ว เรื่อง CSR กับ Sustainability มีความแตกต่างกันอย่างไร ก่อนอื่นต้องเข้าใจว่า ทั้ง CSR และ Sustainability นั้น ภาษาไทยแปลนำหน้าด้วยคำว่า “ความ” (รับผิดชอบต่อสังคม) และ “ความ” (ยั่งยืน) ทั้งคู่ ไม่ใช่ การรับผิดชอบต่อสังคม หรือ การยั่งยืน จึงต้องจัดว่าเป็น “สภาพ” ของสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่ดำเนินไปด้วยความรับผิดชอบต่อสังคม หรือด้วยความยั่งยืน ไม่ใช่ […]