CSR-CSV

เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 2552 ดิฉันมีโอกาสเข้าร่วมงานเสวนาเดอะเนทเวิร์ค ครั้งที่ 3/2552  เรื่อง “คุณธรรมคู่กำไร: ต้นธารแห่งความร่วมมือ” ที่จัดโดย The NETWORK และ CSRI ที่ตลาดหลักทรัพย์ วัตถุประสงค์งานเพื่อเปิดเวทีส่งเสริมและต่อยอดแนวคิด พร้อมกันกับการเปิดตัวหนังสือชื่อเดียวกันนี้ สาระที่ได้จากงานทำให้ได้กลับมาทบทวนอีกทีว่าคุณธรรมคู่กำไรมีนัยยะที่แฝง อยู่อย่างไร คุณธรรมคู่กัดกำไร: ดู เหมือนจะเป็นความเข้าใจของคนมากมายในอดีต คือคิดว่าพวกดีดลูกคิดรางแก้ว เห็นกำไรเป็นที่ตั้งน่าจะเป็นพวกไร้ซึ่งคุณธรรม เพราะภาพพจน์ผู้มีคุณธรรมมักอยู่ในรูปผู้ยอมเสียสละ ซึ่งเป็นภาพที่ไม่ค่อยจะไปคู่กันกับคนทำกำไร บางคนก็มองว่าการมีคุณธรรมในวงธุรกิจหมายถึงต้นทุนที่เพิ่มสูงขึ้น ทั้งนี้เพราะไปตีความว่าคุณธรรมหมายถึงการทำทาน บริจาคในการกุศล หากในความเป็นจริงแล้ว คุณธรรมยังหมายรวมถึงการรักษาศีลคือการละเว้นความชั่วซึ่งเป็นเรื่องกระทำ ได้โดยไม่ต้องจ่ายเงินให้ใคร ตัวอย่างที่ชัดเจนเช่น การไม่เอาเปรียบลูกค้า พนักงาน ผู้ถือหุ้น คู่ค้า การจ่ายเงินซัพพลายเออร์ให้ตรงเวลา หรือการรักษามาตรฐานสินค้าให้คงที่ คุณธรรมคู่กรรมกำไร: ยุค สมัยปัจจุบันมีความเข้าใจมากขึ้นในวงการธุรกิจว่าคุณธรรมกับกำไรเป็นคู่กรรม ที่เชื่อมโยงกันอยู่แบบแยกจากกันไม่ได้ เมื่อเหตุดีผลย่อมดีตามไป การทำการค้าอย่างมีคุณธรรมได้พิสูจน์ตัวเองแล้วว่าสามารถทำกำไร ทั้งจากการได้รับการสนับสนุนจากคู่ค้าและจากที่ลูกค้าพึงพอใจในผลงาน  ตัวอย่างจากเวทีเสวนาที่ว่าด้วยเรื่องเหตุและผลของการกระทำบนความตั้งใจอันดี ได้แก่ กรณีบริษัท SWIFT ที่ขายสินค้าเกษตรปลอดสารเคมี SWIFT ก่อ กำเนิดขึ้นจากการที่เจ้าของเล็งเห็นถึงปัญหาหลักของเกษตรกรไทย […]

เป็น ที่ทราบกันดีว่าในการทำธุรกิจนั้นจุดมุ่งหมายเริ่มต้น และถือว่าเป็นจุดมุ่งหมายที่สำคัญที่สุดคือการสร้างผลกำไร เพราะเป็นที่แน่นอนว่าใครก็ตามที่นำเงินมาลงทุนในธุรกิจย่อมต้องหวังผล ตอบแทน ในการทำธุรกิจโดยทั่วไปจะมีทั้งลักษณะที่ผู้นำเงินมาลงทุนเข้ามาบริหารเอง หรืออาจไม่ได้เข้ามาบริหารเองแต่ได้จ้างผู้ที่มีประสบการณ์ในการบริหารเข้า มาทำหน้าที่แทน แต่ไม่ว่าจะเป็นลักษณะใดก็ตามหน้าที่ที่สำคัญสำหรับผู้บริหารองค์กรธุรกิจก็ คือการบริหารจัดการให้เกิดผลกำไร เพื่อปันส่วนหนึ่งให้กับผู้ถือหุ้นที่นำเงินหรือทรัพย์สินมาลงทุน และอีกส่วนหนึ่งเพื่อสะสมไว้สำหรับขยายกิจการต่อไป การ สร้างผลกำไรให้กับกิจการนั้นเป็นสิ่งที่ต้องดำเนินการกันอย่างรอบคอบ เป็นธรรมดาที่ว่าการทำธุรกิจนั้นถือว่าได้นำตัวเองเข้าไปเกี่ยวข้องกับความ เสี่ยง ส่วนที่ว่าจะเสี่ยงมากน้อยแค่ใหนนั้นส่วนหนึ่งมาจากลักษณะของธุรกิจที่ทำ อยู่ซึ่งเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะมันเป็นธรรมชาติของธุรกิจเหล่า นั้นเอง หรืออาจจะเรียกได้ว่ามันมีปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้ แต่ในขณะเดียวกันก็ยังมีปัจจัยอีกอย่างหนึ่งที่ถือว่าเป็นปัจจัยที่พอจะ ควบคุมได้นั่นคือปัจจัยด้านการบริหารจัดการ ด้วย เหตุนี้เององค์กรธุรกิจที่มุ่งสร้างผลกำไรจึงพยายามที่จะกำหนดปัจจัยในการ บริหารจัดการเพื่อให้ธุรกิจสามารถมีส่วนแบ่งอยู่ในตลาด และสร้างผลกำไรขึ้นมาได้ ปัจจัยในการบริหารจัดการที่ว่านี้มักจะออกมาในรูปของการนำระบบการบริหาร จัดการที่เป็นที่ยอมรับกันในสากลเข้ามาประยุกต์ใช้คู่กันไปกับงานประจำ ซึ่งมักจะเป็นระบบการบริหารจัดการเชิงคุณภาพทั้งหลาย เช่น 5ส คิวซีซี ระบบกิจกรรมเสนอแนะ ระบบ ISO 9000 หรือแม้กระทั่งระบบงานในระดับสูงเช่นระบบ TQM หรือ การบริหารแบบลีน เป็น ที่แน่นอนว่าระบบเหล่านี้เป็นระบบงานที่มีจุดมั่งหมายในการสร้างคุณภาพให้ กับผลิตภัณฑ์หรือการบริการให้กับองค์กรเพราะผลิตภัณฑ์หรือการบริการที่มี คุณภาพเป็นปัจจัยสำคัญทำให้ธุรกิจสามารถคงอยู่ในตลาดได้ อย่างไรก็ตามเป็นที่รู้กันดีในแวดวงของการบริหารจัดการว่าความหมายของคุณภาพ ในปัจจุบันนั้นได้เปลี่ยนไปจากเดิม จากการที่ผลิตภัณฑ์หรือการบริการต้องเป็นไปตามข้อกำหนดที่ตั้งไว้ กลายไปเป็น “การสร้างความพึงพอใจให้กับลูกค้า” โลกในปัจจุบันถือว่าอยู่ในลักษณะของ โลกาภิวัตน์ (Globalization) ซึ่ง มีสาเหตุมาจากการการที่ข้อมูลข่าวสารสามารถที่จะเชื่อมถึงกันได้อย่าง รวดเร็ว […]

ตัดโซ่เพื่อร้อยโซ่ ผศ. ดร. กฤตินี ณัฏฐวุฒิสิทธิ์กรรมการเดอะเนทเวิร์ค (ประเทศไทย) สถาบันบัณฑิตบริหารธุรกิจ ศศินทร์ แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ตีพิมพ์ใน ต้นธารแห่งความรว่มมือ คอลัมภ์ ความรู้ CSR & Partnerships The NETWORK: ฉบับที่ 1 ปีที่ 3  กุมภาพันธ์ 2553 Chain Reaction เป็นปฏิกิริยาลูกโซ่ที่สะท้อนสภาวการณ์ปรกติของมนุษย์ที่ล้วนเชื่อมโยง สัมพันธ์กันตั้งแต่เหตุสู่ผล คนหนึ่งคนสู่กลุ่มก้อนปวงชน หลายคนคงเคยได้ยินวงจร “จน-เจ็บ-โง่” อันหมายถึงสภาพความยากจนที่นำไปสู่ความง่ายต่อการเจ็บป่วยอันเนื่องด้วยสุข ภาวะที่ไม่ดี ขาดโภชนาการและการดูแลร่างกายให้แข็งแรง ประกอบกับลักษณะการทำงานที่ต้องตรากตรำหรือเผชิญกับมลพิษ ความเสี่ยง ความยากจนข้นแค้นจึงส่งผลเป็นลูกโซ่ไปถึงความเจ็บป่วยได้ง่าย และเมื่อเจ็บป่วยหลายคนจึงไม่อาจดำเนินชีวิตได้ตามปรกติ ขาดโอกาสในการใช้เวลาเรียนรู้ หรือหากผู้เจ็บป่วยเป็นผู้ใหญ่ในบ้านก็เป็นเหตุให้ผู้เยาว์ต้องคอยดูแล ช่วงชิงเวลาที่จะได้ขวนขวายหาความรู้ตามวัย เหล่านี้จึงนำไปสู่สภาวะความโง่เขลา และที่ร้ายไปกว่านั้นคือความด้อยปัญญาทำให้หลายคนถูกเอาเปรียบหรือต้องไปขาย แรงงานเพื่อยังชีพ นำไปสู่ความยากจนหมุนวนอยู่เป็นวงจรอุบาทว์ ด้วยความตระหนักถึงปัญหาปฏิกิริยาลูกโซ่ในวงจร จน-เจ็บ-โง่ ดังกล่าว Mr. Philipp Graf von Hardenberg นักธุรกิจและนักบริหารการศึกษาชาวเยอรมันจึงได้ก่อตั้งโรงเรียนเยาววิทย์ ขึ้นที่ […]

แหล่งที่มา: ประชาชาติธุรกิจ วันที่ 07 ธันวาคม พ.ศ. 2552 ปีที่ 33 ฉบับที่ 4164  หน้า 30 หรือ  http://www.prachachat.net/view_news.php?newsid=02csr03071252&sectionid=0221&day=2009-12-07 แม้ จะยังคงเป็นวิวาทะระหว่าง ค่ายคิดที่มองว่า เพียงการบริจาคและการให้ไม่ได้เหมารวมว่า CSR ในขณะที่บางองค์กรมองว่า การให้และการบริจาคถือเป็นหนึ่งในความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัท ซึ่งหากมองในระดับ CSR ในเชิงกลยุทธ์รวมไปถึง การจัดสรรงบประมาณจะเห็นได้ว่า องค์กรธุรกิจที่แม้ว่าจะพยายามหันไปดำเนินโครงการเพื่อสังคมที่ยั่งยืนมาก ขึ้น หากแต่ในเวลาเดียวกันก็ให้ความสำคัญกับการจัดสรรงบประมาณสำหรับ “การให้” และ “การบริจาค” อย่างสม่ำเสมอ โดยเฉพาะในช่วงที่เกิดภัยพิบัติ เช่นเดียวกับ “ภัยหนาว” ที่ผู้คน ในหลายจังหวัดของประเทศกำลัง ประสบ สำหรับคนเมือง นี่คืออากาศที่ทุกคนอยากสัมผัส แต่สำหรับผู้คนในถิ่นกันดารห่างไกลที่อุณหภูมิต่ำจัดและขาดแคลนเครื่องกัน หนาว ทุกหน้าหนาว นั่นคือ ความทรมาน ตั้งแต่ต้นเดือนพฤศจิกายนเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน การระดมสิ่งของขององค์กรธุรกิจผ่านสารพัดกิจกรรมเพื่อนำไปบริจาคให้กับผู้คน ที่ประสบภัยหนาวจึงปรากฏให้เห็นจนชินตาเช่นหลายปีที่ผ่านมา เพียงแต่ที่น่าสนใจก็คือ ในปีนี้แม้กิจกรรมช่วยเหลือผู้ประสบภัยหนาวจะเป็นเพียง “การให้” และ “การบริจาค” แต่จะเห็นได้ถึงความเปลี่ยนไปของเนื้อหาสาระ […]

สำนักงานโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ หรือยูเอ็นดีพี (UNDP) และ โครงการอาสาสมัครแห่งสหประชาชาติ หรือ UNV ประเทศไทย มองเห็นโอกาสในการทำงานกับภาคธุรกิจผ่านการทำกิจกรรม CSR ของภาคธุรกิจ ซึ่งการร่วมมือครั้งนี้เป็นการร่วมมือที่ทั้ง UNDPและธุรกิจได้ประโยชน์ร่วมกัน งานวิจัยเรื่อง การพัฒนาCSR ในประเทศไทยชิ้นนี้ค้นพบได้ข้อสรุป 4 ข้อ คือ หนึ่ง ในขณะที่ธุรกิจไทยกำลังเผชิญความยากลำบากในการทำ CSR ที่จะนำไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืนท่ามกลางภาวะวิกฤตเศรษฐกิจโลกที่เกิดขึ้นแต่กระแสการพัฒนา CSR ในระดับโลก มุ่งสู่การสร้างความเข้มแข็งในการสร้างคุณค่าทางสังคมที่ธุรกิจมีต่อชุมชนและสังคม สองข้อจำกัดสำหรับรัฐบาลไทยต่อการพัฒนา CSR ใน ประเทศไทยคือ ไม่ปรากฏหน่วยงานราชการไทยที่จะทำหน้าที่ประสานความร่วมมือในการส่งเสริมตาม วาระการพัฒนาขององค์กรตนเอง สาม กระแสการพัฒนา CSR และการพัฒนาอาสาสมัครในประเทศไทย มีแนวโน้มที่ดีต่อแนวทางการพัฒนาของ UNDP และแนวทางการส่งเสริมเรื่องอาสาสมัครของ UNV และสี่ การรับรู้เรื่องหลักการสัญญาโลกแห่งสหประชาชาติ (UN Global Compact) ในประเทศไทยยังมีน้อย อ่านเพิ่มเติม บทสรุปภาษาไทย บทสรุปภาษาอังกฤษ